ღ☂☂کلبه تنهایی من☂☂ღ

چه کسی میگوید که گرانی شده است؟؟

دوره ی ارزانیست!!

دل ربودن ارزان...دل شکستن ارزان

دوستی ها ارزان است

دشمنی ها ارزان!

چه شرافت ارزان!

تن عریان ارزان....

آبرو قیمت یک تکه ی نان!

و دروغ از همه چیز ارزانتر!

قیمت عشق چقدر کم شده است!

کمتر از آب روان!

و چه تخفیف بزرگی خوردست

قیمت هر انسان !

"دکتر علی شریعتی"

من ماندم و ۱۶ جلد
لغت نامه که هیچ کدام از واژهایش
مترادف “دلتنگی” نمیشود…
کاش دهخدا میدانست دلتنگی معنا ندارد!!
درد دارد…

ﺍﮔﻪ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﺴﯽ ﻏﯿﺮه ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻏﺬﺍ ﻣﯿﺨﻮﺭﻩ ﻭ ﻣﮑﺚ ﻣﯿﮑﻨﻪ ، ﺑﺪﻭﻥ ؛ " ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻪ "...
ﺍﮔﻪ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﺴﯽ ﺍﺻﻼ ﺍﺷﮏ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﺵ ﻧﻤﯿﺎﺩ ، ﺑﺪﻭﻥ ﺧﯿﻠﯽ " ﺗﻮو ﺩﺍﺭﻩ "...
ﺍﮔﻪ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﺴﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯿﺨﻨﺪﻩ ، ﺑﺪﻭﻥ " خییییییلی ﺯﺧﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ "...
ﺍﮔﻪ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ هممممه ﭼﯿﺰ ﺑﯽ ﺗﻮجهه ، ﺑﺪﻭﻥ ﺯﻣﺎﻧﯽ ، ﺯﯾﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺣﺪ ، ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻩ "...
ﺍﮔﻪ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﺴﯽ توو ﺍﺣﻮﺍﻝ ﭘﺮﺳﯽ،ﻫﯽ ﻣﯿﮕﻪ:ﺷُﮑـــﺮ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺘﻢ،ﺑﺪﻭﻥ "ﺩوﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻪ،ﻧﻪ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮﺑﻪ ﻧﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺵ"...
ﺍﮔﻪ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﺴﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﻓﯿﻠﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻪ ، ﺑﺪﻭﻥ " ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻋﺎﻃﻔﯽ ، ﮐﻤﺒﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ "...
ﺍﮔﻪ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﺴﯽ ﺯﯾﺎﺩ ﺁﻫﻨﮓ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﮑﻨﻪ ، ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭﺩﻫﺎﺷﻮ ، ﺧــِــــیـﻠﯿﻬﺎ نمی فهمن "...
ﺍﮔﻪ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﺴﯽ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺍﺯ ﺩﯾﺪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻗﺎﯾﻢ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺑﺪﻭﻥ " ﺍﺯ ﺧــِــــــــیلیا ﺿﺮﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ "...
اگه ديدى کسى زيادميخوابه بدون"خيلى تنهاست"...
ﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ ، ﻭﻟـــﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻢ....!¡

بهله بهله

اصا ناجور با این یکی موافقم!!

هعیییییییی ما که تا حالا نفس نکشیدیم:((

یعنی یه ادمای سیریشین نمیدونی اصاااااااااا

نمدونم والا...

بر منکرش لعنت خخخخخ^__^

:|.........|:

...

نوچم اصانم اینجوری نیست

ندیدم که بخام نظر بدم...^__^

بهلهههههههههههههه بهلههههههههههههه

با تایید خود شخص ابانی میپذیریم^__^

کاملا صحیح اصا نقطه ی ابهامی نداره^___ِ___^

تلسیدم مامانییییییییییییی گلیهههههههه

خخخخخخخ در عمل دیدم خخخخخخخخ

واخعنم راس میگه^__^

ای بابا بگین دیگه ابانیا کسایی رو که دوس دارن میزنن میکشن هان؟؟؟؟؟:|

اووووووووووووووف نترکین دیگه

تنهــــــــایی؟

تنهــایی این نیست که هیچکس اطـرفــت نبـاشه!

ایـن نیست کـه با کســـــی دوست نبـــاشی!

ایـن نیست کـه آدمــــی گوشه گیر بـــاشی!

این نیسـت که کسـی باهات حـــرف نـــزنه!

این نیست که کسی دوستـت نداشتـه بــاشه!

تنهـــــــــایی یعنــی "هیچکــس" نمیفمـه حالت بــده ...

یکی آب قند بیاره الانه چشمم میزنن قش میکنم!!^__^

هعییییییییییییییییییییییییییییییییییییی

جوووووووووووون به خووووووووووووودمممممم که اسفندیمممممممممممممممممم

اتیش شه بیوفته بدلتووووووووووووووووووووون

مانده تـا برف زمیــن آب شود.

مانده تا بسته شود این همه نیلوفر وارونۀ چتر.

ناتمام است درخت

زیر برف است تمنای شنا کردن کاغذ در باد

و فروغ تر چشم حشرات

و طلوع سر غوک از افق درک حیات.

مانده تا سینی ما پر شود از صحبت سنبوسه و عید.

در هوایی که نه افزایش یک ساقه طنینی دارد

و نه آواز پری می رسد از روزن منظومۀ برف

تشنۀ زمزمه ام.

مانده تا مرغ سرچینۀ هذیانی اسفند صدا بردارد.

پس چه باید بکنم

من که در لخت ترین موسم بی چهچه سال

تشنۀ زمزمه ام؟

بهتر آن است که برخیزم

رنگ بردارم

روی تنهایی خود نقشه مرغی بکشم!

"سهراب سپهری"

الا ای آهوی وحـشی کجــــــایی          مرا با تست چندین آشنــــــایی

دو تنها و دو سرگردان دو بیکس          دو دامت کمین از پیش واز پس

بیــــا تا حــال یکدیگر بــــــــدانیم          مراد هــــم بجـــوییم ار تـــوانیم

که می بینم که این دشت مشوش           چــرا گاهی ندارد خــــرم و خوش

کـه خواهد شد بگویید ار رفیقان          رفیــــق بی کسان یار غــریبان

مگر خضــر مبارک پی در آید          زیمن،همتش کاری گشاید

مگر وقت وفـــاپروردن آمــــد          که فالم لا تذرنی فرداً آمد

چینم هست یاد از پیــر دانـا          فراموشم نشد هرگز همانا

که روزی رهروی در سرزمینـــــی          بلطفش گفت رندی ره نشینی

که سالک چه در انبانه داری          بیا دامی بنه گر دانه داری

جــــــوابش داد گفتــــا دام دارم          ولی سیمرغ می باید شکارم

بگفتا چون بدســت آری نشـانـش          که از ما بی نشانست آشیانش

چو آن ســـــروروان شد کاروانـــی          چو شاخ سرو میکن دیده بانی

مده جــام مـی و پــای گل از دســـت          ولی غافل مباش از دهر سرمست

لب سرچشـمـــه ای و طرف جویــی          نم اشکی و با خود گفت و گویی

نیــــاز مــن چـه وزن آرد بـدین ســــاز          که خورشید غنی شد کیسه پرداز

بیاد رفتگان و دوســتداران          موافق گرد با ابربهاران

چنــــان بی رحـــم زد تیـــغ جدایــــی          که گویی خود نبودست آشنایــی

چــو نــالان آمدت آب روان پیـــــــش          مدو بخشش از آب دیده خویش

نکرد آن همدم دیرین مـــــــدارا         مسلمانان مسلمانان خدارا

مـــگر خضـر مبــــارک پی تـــواند          که این تنـها بدان تنـها رساند

تو گوهـــر بین و از خرمهـــره بگذر          ز طرزی کان نگردد شهره بگذر

چـو مـن مــا هی کلـــک ارم بتــــحریر          تو از نون و القلم می پرس تفسیر

روان را با خــــــرد در هم ســــرشـتم          وزان تخمی که حاصل بود کشتم

فرح بخشــــی درین ترکیب پیداست          که نغز شعر و مغز جان اجزاست

بیا وز نکهــــت این طیـــب امیــد          مشام جان معطرساز جاوید

که این نافه ز چین حبیب حــورست          نـــه آهـو که از مردم نفـــورست

رفیقـــان قـــدر یکـدیگــــــر بـــدانیـــد          چو معلـوم است شرح از بر مخواهید

مقـالات نـــصیحت گـو همین اســـت         که سنگ اندازهجران درکمین است

حــــــــــــــــافــــــظ

"اینم فال داداشم فقد معنیشو دیگه شرمنده پدرم در اومد فقد نوشتم خودت تفسیر کن دیگه"